نخستین ساکنان مشهد چه کسانی بودند؟ 
همسر شهیدتوسلی: ابوحامد انتخاب و افتخار من است 
مسابقات پرهیجان کشتی در خانه شبستریان‌ها!
«ایمان» اصلا به فکر کشتی نبود، تا زمانی‌که «احسان» برادر بزرگ‌ترش با تشویق‌های پدر وارد این رشته ورزشی شد و هر شب با اشتیاق تکنیک‌هایش را در خانه روی او و سایر برادرانش پیاده می‌کرد.
هر شب خاک شدن و به زمین خوردن باعث شد، کمکم ایمان هم به این ورزش روی آورد. اما آن سال به خاطر وزن و جثه کوچکش از ورود به کشتی منع شد. ولی ایمان تصمیمش را گرفته بود و با سماجت‌هایی که داشت، یک سال نشده با قدی کوتاه، اما جثه‌ای چابک و ۳۰ کیلو وزن وارد تشک کشتی شد و در ۱۱ سالگی افتخارات کشوری زیادی را از آن خود کرد.
موفقیت های ایمان، افشین برادر دیگر را هم راهی رشته کشتی کرد. بدین ترتیب خانواده شبستریان تبدیل به خانواده‌ای کشتی‌گیر شد؛ پدر، حمیدرضا اعظم‌شبستریان و برادرها همگی در کشتی افتخار‌آفرین بوده‌اند.
تختی؛ الگوی ورزشی ایمان
ایمان شبستریان با ذکر برخی از ویژگی‌های شخصیت تختی، کشتی‌گیر بنام کشور و جهان، او را الگوی خود می‌داند و سعی می‌کند هم در زندگی شخصی و هم در زندگی کاری از رفتار و سلوک او پیروی کند.
ایمان از دوران دبستان این ورزش را شروع کرد و با تمرین‌های جدی و سختی که پیش گرفت، توانست به حقیقت مبارزه راه یابد و آن را درک کند. او که شور پیروزی در سر داشت، کار و کوشش را سرآغاز پیروزی می‌دانست. خیلی زود مقام‌های قهرمانی را از همان سال‌های اول ورودش به ورزش کشتی با اراده‌ای که داشت از آن خود کرد و خیلی زود هم مربی شد.
درست است که خیلی زود از زورآزمایی در کشتی با حریفان فاصله گرفت و برای آن هم دلایلی دارد، اما رمز موفقیت خود را توسل به ائمه اطهار می‌داند.
ایمان شبستریان متولد سال ۶۷ و تحصیلاتش در حال حاضر کارشناسی رشته اقتصاد است و با توجه به هدفش و علاقه‌ای که به کشتی دارد، تصمیمش این است که رشته تربیت‌بدنی را تا سطح دکتری ادامه دهد.
این کشتی‌گیر با تجربه و مربی تازه‌کار ادامه می‌دهد: کشتی خیلی جا‌ها به کمکم آمد، حتی در دوران سربازی امریه گرفتم و کشتی را رها نکردم.
خانواده ورزشکار
این برادران کشتی‌گیر در خصوص فعالیت‌های کشتی در خانواده‌شان می‌گویند: امیررضا و محمدرضا بیشتر به دنبال شرکت در کلاس‌های رباتیک، کامپیوتر، زبان و... هستند و فقط در اوقات فراغتشان به سراغ کشتی می‌آیند. اما افشین باجدیت کشتی را دنبال می‌کند. پدرشان هم که مانند قبل مشوق و همراه آنهاست.
حتی مادر این خانواده هم سال‌هاست ورزش می‌کند و حالا مربی آمادگی‌جسمانی و ایروبیک است، قبل‌تر‌ها هم ژیمناستیک کار می‌کرده.
همه را به ورزش تشویق می‌کنیم، اما کشتی نه!
ایمان شبستریان با اشاره به اینکه کشتی‌گیرشدن فیزیک بدنی خاصی می‌خواهد، می‌گوید: وقتی کسی برای ثبت‌نام به باشگاه کشتی مراجعه می‌کند، ابتدا آمادگی‌اش را می‌سنجیم و بعد از آن تشخیص می‌دهیم که ورزش کشتی به دردش می‌خورد یا خیر. در واقع هدف این است که در اینجا همه را به سمت ورزش هدایت کنیم. حالا کشتی نشد یک رشته ورزشی دیگر.
احسان و ایمان شبستریان، بعد از الگوی اولشان در کشتی که پهلوان تختی است و قاب عکس او را نیز در سالن کشتی‌شان نصب کرده‌اند، از علیرضا دبیر و محمد طلایی به عنوان الگو‌های ورزشی دیگرشان یاد می‌کنند.
پیروزی یا شکست، با هردو گریه می‌کردیم
ایمان با اشاره به اینکه بار‌ها شکست خورده، تا امروز پیروزی‌هایی که به دست آورده برایش طعمی شیرین پیدا کرده، می‌گوید: یادم می‌آید با هر پیروزی و شکستی گریه می‌کردیم. اعتقادم این است که پشت هر شکستی پیروزی است، زیرا این تجربه را بار‌ها و بار‌ها دریافته ام. وقتی چیزی را با سختی و تلاش بسیار به دست آوری، شیرین است و اگر به آسانی به دست آوری طعمی ندارد.
از لحاظ ورزشی همیشه کشتی را یک رشته پهلوانی می‌دانند. رشته‌ای که یادم می‌آید همیشه در آن به ما درس زندگی و احترام می‌دادند. اینکه احترام به پدر و مادر حرف اول را می‌زند و اصل مقصد کشتی نیز احترام و نگه داشتن حرمت بزرگ و کوچک است.
از مربی‌ها همیشه این را به خاطر دارم که عنوان می‌کردند ملاک احترام را هر لحظه در زندگی درنظر داریم و با این جمله از مربی‌هایش ناصر زینل‌نیا اسطوره خاص کشتی‌اش و مرتضی نادری خادم و محمد عوشار یاد می‌کند.
از وقتی کشتی‌گیر شدم همیشه اولین هدفم قهرمانی بوده است. این هدف را حالا برای آن‌ها دنبال می‌کنم و راه‌های رسیدن به هدف را همیشه به شاگردانم تعلیم می‌دهم و سختی‌هایی را که برای رسیدن به موفقیت پیش رو دارند همیشه گوشزد می‌کنم و مسائل مربوط به خواب، تغذیه و سایر شرایط را برای رسیدن به قهرمانی متذکر می‌شوم.
دوست‌هایی داشتم مثل برادر
ایمان از دوست‌هایی که برایش مثل برادر بودند یاد می‌کند و می‌گوید حتی خیلی از این دوستان که یار دبستانی‌اش بوده‌اند، به واسطه او به ورزش کشتی تشویق شده‌اند و نقاط مشترک بسیاری پیدا کرده‌اند.
دوستانی که هنوز هم دوستی‌شان ادامه دارد و در خیلی از شرایط به درد هم خورده‌اند. محمد مرادی یکی از همین دوستان است که اکنون حکم برادری دیگر را برایش دارد.
مشکلات را شکلات کنید!
ایمان این ورزشکار محله فرامرزعباسی، اهل مطالعه است و بیشتر کتاب‌های آموزنده علمی و فرهنگی مطالعه می‌کند تا بر تجربیاتش بیفزاید. کتاب «مشکلات را شکلات کنید» آخرین کتابی است که ایمان مطالعه کرده است.
ایمان در لابه‌لای حرف‌هایش به این نکته اشاره می‌کند؛ بچه که بود دوست داشت مهندس شود که نشد!او حالا یکی از بچه‌های هیئت فرامرز عباسی است که از هفت سال پیش با کمک کشتی‌گیران سطح شهر اداره و هر بار در خانه یکی از کشتی گیران برگزار می‌شود. ایمان از اینکه به دنبال کار خیر بوده می‌گوید اکنون با راه‌اندازی «هیئت الرضا محفل کشتی‌گیران» این نیاز به کار خیر تا اندازه‌ای برطرف شده است.
این کشتی‌گیر کاربلد می‌گوید: زندگی به من آموخت که مردم را دوست بدارم و تا آنجا که در توانم است، به مردم کمک کنم. حال این کمک از چه طریقی و به چه میزانی باشد، مهم نیست. با تشکیل «هیئت‌الرضا محفل کشتی‌گیران» سعی کردیم همه اهل کشتی را جذب کنیم و قدم در این راه خیر بگذاریم.
بهترین هدیه‌ای که در کشتی دریافت و برای کشتی هم خرج کردم سکه بهار آزادی بود که فروختم و لباس و گرم‌کن خریدم
بچه‌های این دوره زمانه از نعمت هم‌محله‌ای محروم‌اند!
ایمان از محلات قدیمشان می‌گوید و از اینکه الان همسایه‌ها یکدیگر را زیاد نمی‌شناسند و حالت قدیم دیگر وجود ندارد گلایه می‌کند. وی ادامه می‌دهد: «همسایه‌ها و هم‌محله‌ای‌ها فکر می‌کنند این کم‌رنگی ارتباط نوعی باکلاسی است و از همین رو کمتر با هم رفت‌و‌آمد می‌کنند.
آن روز‌ها با بچه‌های محله والیبال و بسکتبال بازی می‌کردیم و سرگرمی‌هایی داشتیم که بسیاری از بچه‌های امروز از آن محروم شده‌اند.»
سالن کشتی؛ پاتوق کشتی‌گیران
سالن ورزشی پاتوق کشتی‌گیران است، اما متاسفانه کشتی این روز‌ها محدود شده و مسئولان زیاد تحویلش نمی‌گیرند.
ایمان از ملاقات با ال دار کُرتانیزه، حسن موحدیان فرماندار مشهد و افشین داوری مسئول سابق ورزش استان به عنوان مهم‌ترین ملاقات‌هایش یاد می‌کند.
هدیه‌ای که برای کشتی خرج شد!
بهترین هدیه‌ای که ایمان در کشتی دریافت و برای کشتی هم خرج کرد سکه بهار آزادی بود که به او دادند. وی می‌گوید: «به خاطر نیاز به امکانات و وسایل این ورزش، سکه‌ام را فروختم و لباس و گرم‌کن خریدم.»
مربیگری را به قهرمانی ترجیح دادم
احسان برادر ایمان شبستریان متولد سال ۶۰ است و تحصیلاتش را در رشته تربیت‌بدنی تا کارشناسی ادامه داده است. او که کشتی را زودتر از همه برادرانش شروع کرد و سال ۷۸ قهرمانی کشور و استان را از آن خود ساخت حالا همکار و همیار برادرش ایمان است.
احسان دارای پنج مدال قهرمانی سطح کشور است و در سال ۷۶ وارد تیم ملی کشتی ایران شد. اولین مسابقه‌اش در ۱۱ بهمن سال ۷۱ بود.
سال ۷۴ و ۷۵ در مسابقات جام شهدا مقام دوم را کسب کرد و در مسابقه ارتش‌های ایران اول شد.
تا امروز که مربی شده در مسابقات زیادی شرکت کرده و ایمان نیز با او همراه و همکار است و هر دو مربیگری یک باشگاه کشتی را در سالن آستان قدس برعهده دارند.
* این گزارش شنبه ۱۶ شهریور ۹۲ در شماره ۷۰ شهرآرا محله منطقه دو چاپ شده است.
لینک کوتاه
روایات مشابه
ارسال نظر
آوا و نمــــــای شهر
